ΟΙ ΕΜΙΡΗΔΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΚΟΜΟΙΡΗΔΕΣ..

Ο Βαγγέλης Μαρινάκης σκέφτεται πολύ σοβαρά το ενδεχόμενο να στείλει αεροπλάνο(!!) στην Κρήτη, ώστε να πάρει τους έξι διεθνείς του Ολυμπιακού μετά το φιλικό ματς με την Εθνική Βελγίου.
Η αποστολή της Εθνικής Ελλάδος θα επιστρέψει από το Ηράκλειο στις 09:30 το πρωί της Πέμπτης και ο πρόεδρος του Ολυμπιακού σκέφτεται οι παίκτες να γυρίσουν αμέσως μετά το παιχνίδι του Παγκρητίου, ώστε την Πέμπτη να κάνουν προπόνηση!!
Ο Φερνάντο Σάντος έχει καλέσει στην «γαλανόλευκη» από τον Ολυμπιακό τους Αβραάμ Παπαδόπουλο, Βασίλη Τοροσίδη, Γιάννη Μανιάτη, Γιάννη Φετφατζίδη, Χοσέ Χολέμπας, ενώ υπάρχει και ο Κέβιν Μιραλάς στο Βέλγιο

ΝΕΟ ΜΥΝΗΜΑ ΤΩΝ ΑNONYMOUS..

Κι ένα με βαιολί..ντιντην!

ΠΑΛΙ ΜΑΣ Κ....ΣΕΣ...ΓΑΜΩ ΤΟ ΚΕΡΑΤΟΙ ΜΟΥ!!

ΕΙΣΑΙ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΚΑΤΙ ΜΑΓΚΙΚΟ>> ΡΟΙ ΚΑΡΟΛ ΟΕΟΕΟΕ!!

Ayto einai \\Asteri

Για τη βενζίνη...

Λένε ότι οι τιμές της βενζίνης θα ξεπεράσουν σύντομα τα 2 Ευρώ το λίτρο! 
Θέλετε να κατεβούν οι τιμές; Πρέπει να αντιδράσουμε από κοινού.


Κάποιος πρότεινε μια φανταστική ιδέα πολύ πιο αποδοτική απ' αυτή που μας ζητούν να μην αγοράζουμε βενζίνη κάποιες μέρες.
Τον τελευταίο Απρίλιο ή Μάιο οι εταιρείες πετρελαίου 'γέλασαν' μ' αυτά τα διαβήματα γιατί ήξεραν ότι δε θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε για πολύ αυτή την τακτική.
Θα ήταν μεγαλύτερη η ζημία  σ' εμάς παρά σ' αυτές.
Όμως η ακόλουθη πρόταση θα μπορούσε να επαληθευτεί αν την ακολουθούσαμε με συνέπεια.


Ενωθείτε μαζί μας! Οι εταιρείες πετρελαίου της ΟPEP μας έχουν πει ότι η τιμή που μας έχουν ορίσει είναι και η καλύτερη (58,9 λεπτά το λίτρο).
Εμείς θα αντιδράσουμε αποδεικνύοντας ότι οι αγοραστές είναι αυτοί που ελέγχουν την αγορά. Βλέποντας καθημερινά την τιμή της βενζίνης πρέπει να αντιδράσουμε.


Ο μόνος τρόπος για να δούμε την τιμή να κατεβαίνει είναι να χτυπήσουμε το πορτοφόλι αυτών των εταιρειών, αρνούμενοι να αγοράσουμε τη βενζίνη τους και χωρίς ΕΜΕΙΣ να είμαστε οι χαμένοι.
Αφού χρειαζόμαστε τα αυτοκίνητα μας, δε μπορούμε να κάνουμε απεργία στην αγορά βενζίνης.
Μπορούμε όμως να δώσουμε ένα ΧΤΥΠΗΜΑ στην αγορά της βενζίνης δηλ. να αντιδράσουμε στον πόλεμο των τιμών.


Ιδού η πρόταση:
ΜΗΝ ΑΓΟΡΑΖΕΤΕ ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΣΤΑΓΟΝΑ ΒΕΝΖΙΝΗΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΥΟ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ (SHELL και ΒΡ).


Εάν δεν πουλήσουν βενζίνη θα υποχρεωθούν να μειώσουν την τιμή της.
Εάν συμβεί αυτό, οι άλλες εταιρείες θα αναγκαστούν να τις ακολουθήσουν. Για να προκληθεί ένα τέτοιο 'χτύπημα', θα πρέπει να εξασφαλίσουμε τη συνεργασία εκατομμυρίων πελατών της SHELL και της ΒΡ.
Το διαδίκτυο μας δίνει τη δυνατότητα να το πετύχουμε.


Το μήνυμα αυτό εστάλη σε 40 περίπου άτομα. Εάν καθένας απ' αυτούς το διαδώσει σε γνωστούς θα γίνει 40 x 10 = 400 και 400 x 10 = 4000 άτομα κ.ο.κ.
Το μήνυμα αυτό, λοιπόν, θα έχει βρει εκατομμύρια αποδέκτες στους καταναλωτές.


Τώρα αυτό που έχετε να κάνετε, είναι να στείλετε αυτό το μήνυμα σε μερικούς δεκάδες γνωστούς που θα κάνουν κι αυτοί το ίδιο.
Εάν πιστεύετε ότι μπορούμε να αντιδράσουμε έτσι, διαδώστε το μήνυμα αυτό σε γνωστούς και φίλους

Γιαννιάς.. Τίποτ' άλλο!

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΠΕΤΡΟ..

ANONYMOUS

 H «Λεγεώνα» ετοιμάζεται να ξαναχτυπήσει...
Στο άκουσμα της λέξης Anonymous ο περισσότερος κόσμος φέρνει στο μυαλό του μια ομάδα ανθρώπων οι οποίοι επιτίθενται σε sites του ίντερνετ. Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει καμία ομάδα, αφού οι ίδιοι υποστηρίζουν πως Anonymous θα πρέπει να είναι όλοι οι χρήστες του διαδικτύου...
Ο χακτιβιμός είναι η καθημερινότητά τους, αφού ο χώρος του ίντερνετ είναι το πεδίο μάχης τους και το ξέρουν καλύτερα από τον καθένα.


Η Λεγεώνα –η λέξη συνοδεύει κάθε μήνυμά τους-, είναι χρήστες του ίντερνετ οι οποίοι «πολεμάνε» μέσω του διαδικτύου από κυβερνήσεις, μέχρι παιδόφιλους που ανεβάζουν σε ιστότοπους φιλμ με παιδική πορνογραφία.


Ωστόσο, η δράση τους είναι πιο γνωστή Παγκοσμίως για την ευαισθησία που δείχνουν στα ανθρώπινα δικαιώματα. Η αδικία δεν τους «πάει» για αυτό το λόγο όπου υπάρχει αυτή, εμφανίζονται κι εκείνοι. Κάπως έτσι, έφτασαν και στην Ελλάδα...
Τα όσα ζούμε στην χώρα μας από την εποχή του 1ου μνημονίου κι έπειτα, είναι γεγονότα που τραβούν την προσοχή της κοινής γνώμης και φυσικά δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητο από τους Anonymous. Οι ίδιοι ασχολήθηκαν έντονα για πρώτη φορά με την Ελλάδα, έπειτα από την διαμαρτυρία της 28ης Ιουνίου, όταν ψηφιζόταν το πρώτο μνημόνιο και τις βιαιότητες που έγιναν τότε. Έτσι στις αρχές Ιουνίου, ανεβαίνει ένα βίντεο που επιτίθεται σε κράτος, αστυνομία και Μ.Μ.Ε. της χώρας μας και προειδοποιεί για ηλεκτρονικές επιθέσεις. Ακολουθεί το πρώτο επίσημο δελτίο τύπου τους με το οποίο ουσιαστικά αναγγέλλουν την έναρξη του #opGreece 
Στις 2 Φεβρουαρίου, η προειδοποίηση γίνεται πράξη. Οι Anonymous «κατεβάζουν» την σελίδα του Υπουργείου Δικαιοσύνης και στέλνουν νέο μήνυμα στο οποίο αναλύουν την πολιτική κατάσταση και την ανικανότητα των πολιτικών μας να εκφράσουν την κοινή γνώμη. Η αρχή είχε γίνει... 
Ακολουθεί η μεγαλειώδης συγκέντρωση των Ελλήνων στο Σύνταγμα στις 12 Φεβρουαρίου, κατά την οποία αστυνομία και διαδηλωτές καταφέρνουν να μετατρέψουν την Αθήνα σε έναν πυρπολημένο θάλαμο αερίων.
Την ώρα που στο κέντρο της πρωτεύουσας δίνονταν οι μάχες, στο ίντερνετ ένας άλλος πόλεμος είχε πάρει φωτιά. Οι Anonymous –με ελληνική συμμετοχή μάλιστα, αφού υπήρξε δημοσίευση πως στην επίθεση συμμετείχε η Ελληνική hacking σκηνή-, εξαπολύουν παράλληλες επιθέσεις σε κυβερνητικές σελίδες και προσωπικές σελίδες βουλευτών. 
Φαίνεται λοιπόν πως οι χακτιβιστές κάνουν πράξη τα λόγια τους. Το τελευταίο τους μήνυμα, αναρτήθηκε σήμερα το πρωί στο διαδίκτυο. Το μόνο λοιπόν που απομένει να δούμε, είναι το πότε θα ξεκινήσουν...

STOP ACTA!!

Αν βιώνετε μια άσχημη μέρα και δεν ξέρετε πού να ξεσπάσετε..

«Για όλους εσάς που ενίοτε βιώνετε μια άσχημη μέρα ,και απλά θέλετε να τα χώσετε σε κάποιον,

μην το κάνετε σε κάποιον γνωστό σας, αλλά σε κάποιον άγνωστο.
Καθόμουν στο γραφείο μου μια μέρα, όταν ξαφνικά .
θυμήθηκα ότι είχα ξεχάσει να κάνω ένα τηλεφώνημα.
Βρήκα το νούμερο του τηλεφώνου και το κάλεσα.


Ένας άντρας από την άλλη άκρη της γραμμής απάντησε λέγοντας «Εμπρός?».
Πολύ ευγενικά του είπα ότι είμαι ο Θωμάς Φιλίππου, και ότι ήθελα να μιλήσω με την Έλενα"
Ξαφνικά κατάλαβα ότι μου έκλεισε το τηλέφωνο στα μούτρα.
Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι κάποιος άνθρωπος θα μπορούσε να είναι τόσο αγενής.
Τελικά βρήκα το σωστό νούμερο της Έλενας, και της τηλεφώνησα. (Είχα κάνει λάθος στα δύο τελευταία ψηφία)
Αφού τα είπαμε, έκλεισα το τηλέφωνο και αποφάσισα να ξανακαλέσω το λάθος νούμερο.
Όταν ο ίδιος τύπος απάντησε, του φώναξα « είσαι πολύ μ@λάκας» και έκλεισα το τηλέφωνο με δύναμη.
Σημείωσα το νούμερο στην ατζέντα μου καταχωρώντας τον με το όνομα «μ@λάκας» και την έβαλα στο συρτάρι μου.
Κάθε δύο εβδομάδες περίπου όταν μού έρχονταν οι λογαριασμοί ή είχα πραγματικά μια άσχημη μέρα συνήθιζα τον παίρνω τηλέφωνο και να του φωνάζω «είσαι πολύ μ@λάκας» .
Κάθε φορά που το έκανα μου έφτιαχνε τη διάθεση.

Όταν κάποτε έκανε την εμφάνιση της η υπηρεσία αναγνώρισης κλήσεων, σκέφτηκα ότι έπρεπε να σταματήσω τα «θεραπευτικά » τηλεφωνήματα στον «μ@λάκα».
Έτσι τον πήρα ξανά τηλέφωνο και του είπα : «Γεια, είμαι ο Γιάννης Δημητρόπουλος από την τηλεφωνική εταιρεία και θα ήθελα να σας ρωτήσω αν γνωρίζετε σχετικά για την νέα υπηρεσία αναγνώρισης κλήσεων".
Εκείνος μου φώναξε « ΟΧΙ!» και μου έκλεισε το τηλέφωνο στα μούτρα.
Τον ξανακάλεσα αμέσως και του απάντησα « πως να το ξέρεις αφού είσαι μ@λάκας»

Μια μέρα, καθώς πήγαινα στο μαγαζί και ετοιμαζόμουν να παρκάρω το αυτοκίνητο μου στο parking, ένας τύπος με μια μαύρη BMW μου έκλεισε το δρόμο και μου πήρε τη θέση, που τόσο υπομονετικά περίμενα, για να παρκάρω το αυτοκίνητο μου.
Κορνάρισα και του φώναξα ότι αυτή η θέση ήταν δική μου, καθώς ήμουν εκεί πολύ πριν από αυτόν.
Ο κόπανος, επιδεικτικά με αγνόησε, αλλά για καλή μου τύχη πρόσεξα, ότι στο πίσω τζάμι του αυτοκινήτου, υπήρχε ένα «ΠΩΛΕΙΤΑΙ». Χωρίς δεύτερη σκέψη πήρα το στυλό και σημείωσα το τηλέφωνο του.
Δύο μέρες αργότερα, και αφού είχα καλέσει τον «πρώτο μ@λάκα» (τώρα, είχα βάλει το τηλέφωνο του στην αυτόματη κλήση), μου ήρθε η ιδέα να καλέσω και τον μ@λάκα με τη BMW.
Τηλεφώνησα και μία φωνή απάντησε « Εμπρός?».
« Είστε αυτός που πουλάει μια μαύρη BMW» του λέω.
« Ναι, ακριβώς» μου απαντάει.
«Μήπως μπορείτε να μου δώσετε την διεύθυνση σας για να έρθω να δω το αυτοκίνητο από κοντά» τον ρωτάω.
« Βεβαίως, μένω στη οδό Ελ.Βενιζέλου 28. Είναι ένα κίτρινο σπίτι, και ακριβώς απ' έξω είναι παρκαρισμένο το αυτοκίνητο " .
"Και πώς λέγεστε?" τον ρώτησα.
"Το όνομα μου είναι Μάρκος Δρόσος," απάντησε.
" Ποια είναι η πιο κατάλληλη ώρα για να περάσω από εκεί, Μάρκο?"
" Φτάνω στο σπίτι γύρω στις 5 το απόγευμα." μου απαντάει.
"Ακου, Μάρκο, μπορώ να σου πω κάτι ?"
" Ναι ?"
" Μάρκο, είσαι μ@λάκας!" Το έκλεισα και αποφάσισα να βάλω και το δικό του τηλέφωνο στη αυτόματη κλήση. Τώρα, όποτε αντιμετώπιζα κάποιο πρόβλημα, είχα 2 μ@λάκες να καλώ. Ωστόσο, μετά από κάποιους μήνες αλλεπάλληλων τηλεφωνημάτων και στους 2 μ@λάκες, συνειδητοποίησα, ότι δεν μου έδινε την ίδια χαρά όπως παλιά.
_________
Μια μέρα τηλεφώνησα στον μ@λάκα #1.
"Γεια "
"Είσαι μ@λάκας!" ( αλλά δεν το έκλεισα αυτή τη φορά)
" Είσαι ακόμα στη γραμμή?" με ρώτησε.
"Φυσικά," απάντησα
"Σταμάτα να μου τηλεφωνείς," μου φώναξε ουρλιάζοντας.
" Ανάγκασε με " του απάντησα ..
" Ποιος είσαι ρε ?" με ρώτησε .
" Λέγομαι Μάρκος Δρόσος."
" Αλήθεια ? Και που μένεις ρε π##στη?"
" Μένω στην οδό Ελ.Βενιζέλου 28, μ@λάκα . Είναι ένα κίτρινο σπίτι και ακριβώς μπροστά είναι παρκαρισμένη μια μαύρη BMW ".
Τότε μου λέει, " Έρχομαι από εκεί τώρα!! Γ@#ιόλη, καλά θα κάνεις να αρχίσεις να προσεύχεσαι."
Του λέω, " Ναι, τώρα φοβήθηκα, μ@λάκα!"

Έπειτα, πήρα τηλέφωνο τον μ@λάκα # 2. "
Εμπρός?" απάντησε.
" Γεια σου μ@λάκα" του λέω.
Τότε εκείνος φώναξε, " Αν μάθω ποιος είσαι."
" Τι θα κάνεις?" του απάντησα.
" Θα σου κόψω το κώλο" μου ξεκαθάρισε.
Τότε απάντησα, " Λοιπόν μ@λάκα, να η ευκαιρία που έψαχνες. Έρχομαι τώρα σπίτι σου!"

Έκλεισα το τηλέφωνο και πήρα αμέσως την Αστυνομία, λέγοντας ότι ετοιμαζόμουν να σκοτώσω το gay εραστή μου, ο οποίος μένει στη Ελ.Βενιζέλου 28.
Στη συνέχεια, πήρα τηλέφωνο το Star και τους ανέφερα για ένα ερωτικό έγκλημα, που γινόταν εκείνη τη στιγμή στη Ελ.Βενιζέλου 28.
Μπήκα γρήγορα στο αυτοκίνητο μου και κατευθύνθηκα στη Ελ.Βενιζέλου 28,. Όταν έφτασα εκεί είδα 2 μ@λάκες να πλακώνουν αλύπητα ο ένας τον άλλο, μπροστά σε 6 περιπολικά, 1 ελικόπτερο της Αστυνομίας και τις κάμερες του Star.
Τώρα πραγματικά αισθανόμουν καλύτερα

Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΚΡΗ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΘΛΙΒΕΡΗ..

΄΄Φτάνει μια μέρα, στη ζωή κάθε άντρα, η στιγμή του απολογισμού. Τώρα είναι η δική μου. Είναι πια προφανές ότι η ΙΜΑΚΟ δεν μπορεί να συνεχίσει κατ’ οποιονδήποτε τρόπο να λειτουργεί όπως συνέβαινε επί 17 συναπτά έτη. Αυτό σημαίνει ότι εγώ απέτυχα -έστω κι αν οι συνθήκες που επικρατούν στο χώρο του Τύπου είναι “δολοφονικές”. Ο τζίρος των περιοδικών έχει πέσει μέσα σε τέσσερα χρόνια από 70% έως 90% ενώ στα ραδιόφωνα οι ζημιές αγγίζουν το 60%. Από το 2008 που ξεκίνησε η κρίση, προσπάθησα με όλους τους τρόπους να κρατήσω την ΙΜΑΚΟ ζωντανή. Ακόμα και στους χειρότερους εφιάλτες μου δεν μπορούσα να φανταστώ ότι η εξέλιξη στην οικονομία και ειδικά στον Τύπο θα ήταν τόσο άσχημη, τόσο άγρια. Επί τέσσερα συναπτά έτη προσπάθησα με όλους τους τρόπους να κρατήσω ζωντανό το μαγαζί επενδύοντας ό,τι είχα και δεν είχα σε ψυχικό, σωματικό και οικονομικό δυναμικό. Διαψεύστηκα. Στην προσπάθειά μου αυτή επένδυσα ό,τι είχα και δεν είχα σε κινητό ή ρευστό στην εταιρεία. Τη γέννησα και ο θάνατός της σήμερα ισοδυναμεί με το θάνατο ενός παιδιού μου. Με το θάνατο του μέλλλοντός μου. Γνωρίζω πολύ καλά ότι η ανθρωποφαγία που ειφίσταμαι αυτές τις ημέρες έχει τις ρίζες της σε άλλες αιτίες. Όλα όσα διαβάζω πια ξεπερνούν και την πιο αρρωστημένη φαντασία. Όταν φτάνουμε στο σημείο να υποθέσουμε ότι το ΚΛΙΚ ή το Nitro, δύο και μόνο περιοδικά, είναι αυτά που προκάλεσαν την καθίζηση της χώρας, τότε αντιλαμβάνεσαι ότι έχεις μεταμορφωθεί στο εξιλαστήριο θύμα μιας στρεβλής κατάστασης! 
Δεν ήταν οι Υπουργοί Οικονομικών που μιλούσαν για το χρηματιστήριο, δεν ήταν οι τραπεζίτες που διέβλεπαν μια διαρκή άνοδο, δεν ήταν οι οικονομικές εφημερίδες που πόνταραν σε ψόφια «γκανιάν», δεν ήταν τα μεγάλα συγκροτήματα των οποίων οι ναυαρχίδες πόνταραν στη διαρκή ανάπτυξη και στο διαρκές κέρδος. Δεν θέλω να αποποιηθώ των ευθυνών μου, αλλά θεωρώ αστείο να υποθέσει κανείς ότι την καταναλωτική, τη χρηματιστηριακή και την επενδυτική Ελλάδα την καθόριζε ένα και μόνο περιοδικό του «βλάχου» Κωστόπουλου! Θα ήταν εντυπωσιακό να διαθέτουν τόση δύναμη τα προϊόντα μου, αλλά οι αναγνώστες μου έχω την αίσθηση, αγαπητοί, ότι δεν φτάνουν ούτε για τα κόλλυβα σε μια χώρα 10.000.000 ανθρώπων. Δεν λέω, βέβαια, άλλα συγκροτήματα προμοτάριζαν το «lifestyle» Porsche, Franck Muller και Hermes, αλλά, να με συγχωράτε,  δεν ήμουν εγώ αυτός. Το «ΚΛΙΚ» στα ντουζένια του θεωρούταν ένα προϊόν του ελληνικού περιθωρίου. Οι παλιότεροι θα το θυμούνται καλά.
Το 1995, έπειτα από μια διαφωνία με το αφεντικό μου, τον Άρη Τερζόπουλο, αποφάσισα με «συμπαίκτες» τους επιχειρηματίες κ. Μαρινόπουλο και Ιωάννου να δημιουργήσουμε την ΙΜΑΚΟ. Ο καθένας μας κατείχε το 33% και όχι δεν μας βοήθησε το ΠΑΣΟΚ όπως διατείνονται κάποιοι κρετίνοι εδώ και χρόνια. Διότι το ΠΑΣΟΚ ενδιαφερόταν αποκλειστικά για τον mainstream πολιτικό Τύπο (ενίοτε και τον περιθωριακό), οποίος έφτιαχνε τα πρωτοσέλιδα στα περίπτερα.
Είμαι περήφανος (και σίγουρα αρκετά μαλάκας) που ποτέ δεν πήρα παρά πενταροδεκάρες από τις κρατικές διαφημίσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ όπως όλος ο περιοδικός τύπος και όλα τα μουσικά ραδιόφωνα. Κάμποσες εφημερίδες της πλάκας που καρπώνονταν 50 φορές περισσότερα από την κρατική διαφήμιση απ’ ότι ένα συγκρότημα με 1.500.000 αναγνώστες ή ακροατές. Άλλωστε,  αυτά περιέχονται σε διαρκείς διαμαρτυρίες τόσο των μουσικών ραδιοφώνων όσο και των περιοδικών όχι μόνο των δικών μου, αλλά του συνόλου της Ελλάδας. Οι συνάδερφοι ξέρουν για ποιο πράγμα μιλάω και ας έχουν σωπάσει πια. Η διαπλοκή διαδραματιζόταν στους τίτλους που κρέμονταν στα περίπτερα.
Για να επιστρέψω, όμως, στο κυρίως θέμα, θα ήθελα να ξεκαθαρίσω ότι προκειμένου να επιβιώσει η ΙΜΑΚΟ προσέφερα τα τελευταία τέσσερα χρόνια όλη την ακίνητη και κινητή περιουσία μου ακόμα και αυτή που αποκτήθηκε πριν καν ιδρύσω την ΙΜΑΚΟ. Μιλάω για 32 χρόνια δουλειάς, τα οποία εκποιήθηκαν είτε με χρέη σε τράπεζες με αντίτιμο την ακίνητη περιουσία, είτε με απ’ ευθείας καταθέσεις όχι μόνο δικές μου αλλά και συγγενικών μου προσώπων. Νομίζω ότι λίγοι επιχειρηματίες σε αυτό τον τόπο μπορούν να ισχυριστούν το ίδιο. Ότι δηλαδή έβαλαν ό,τι είχαν και δεν είχαν για να ζήσει το μαγαζί τους. Τα λέω όλα αυτά επειδή εσχάτως διαβάζω «τέρατα» και διαπιστώνω έναν αδιανόητο κανιβαλισμό εις βάρους μου. Καλώ τον οποιονδήποτε να του παρέχω οποιαδήποτε διευκόλυνση να διαπιστώσει το αληθές των λεγομένων μου. Ας έρθει ακόμα και ο ανώνυμος κομπλεξικός ενός blog που στο βωμό της ανέξοδης λασπολογίας ικανοποιεί τα πιο άγρια ένστικτά του. 
Η οικονομική πολιτική που ακλούθησαν τα δύο μεγάλα κόμματα (ΝΔ και ΠΑΣΟΚ), τα τελευταία χρόνια, διέλυσε την οικονομική ζωή της Ελλάδας πνίγοντας τα εισοδήματα των μικρομεσαίων στρωμάτων. Αποτέλεσμα; Οδήγησαν τον Τύπο όχι απλώς σε κρίση αλλά σε κραχ, σαν και αυτό της Αμερικής της δεκαετίας του ‘30. Μάλιστα θαυμάζω τους συναδέρφους και ανταγωνιστές μου που κρατιούνται ακόμα ζωντανοί, αλλά είμαι περίεργος να δω για πόσο θα αντέξουν τελικά. Το λέω με πλήρη επίγνωση των ευθυνών μου. Διότι, είχαμε παράλογους, απίστευτους για τους κανονικούς εργαζόμενους μισθούς και τεράστιο προσωπικό για αυτό που μπορούσαμε να παράγουμε. Ναι, ήταν μια φούσκα. Έχετε δίκιο. Η έκρηξη των media στη δεκαετία του ’90 οδήγησε σε σχιζοφρενικά κόστη όλους μας. Η ΙΜΑΚΟ έφτασε να έχει 550 υπαλλήλους και μισθολόγιο 15 εκ. ευρώ το χρόνο! Και μιλάμε για μια μικρομεσαία εταιρεία...
Αποδείχθηκε τελικά ότι η πραγματικότητα ήταν πιο σκληρή. Με το που έσκασε η κρίση το πρώτο πράγμα που έκοψε κάθε επιχείρηση ήταν η διαφήμιση ενώ πολλοί συμπατριώτες μας έκοψαν τα περιοδικά γιατί τα δύο και τα τρία ευρώ κατέληξαν να είναι πολυτέλεια. Φυσικά είχαμε και εμείς ευθύνες. Ως ύλη μιλάω...
Παρόλα αυτά αισθάνομαι πραγματικά περήφανος που διέθεσα ό,τι είχα και δεν είχα για την επιβίωση της ΙΜΑΚΟ. Πολλοί μου έλεγαν ότι είμαι μαλάκας αλλά προτίμησα να ακολουθήσω αυτούς που μου έλεγαν βάλ’ τα όλα, κέρδισε χρόνο όλα μπορεί να γυρίσουν. Δεν γύρισε τίποτα. Αντιθέτως το 2012 ξεκίνησε με εισπράξεις που δεν έφταναν ούτε στο 15% των εισπράξεων του 2009! Και δεν ήταν μόνο αυτό. Στην ΙΜΑΚΟ οφείλονται από πελάτες 7-8 εκ. ευρώ. Από ανθρώπους που δεν πλήρωσαν όσα όφειλαν, ποσό περίπου ίσο με αυτό που οφείλει σήμερα η ΙΜΑΚΟ στους πελάτες της. Ουδείς φυσικά ασχολήθηκε με αυτούς που μας έβαλαν τα φέσια γιατί προφανώς τα ονόματά τους δεν πουλούσαν στον Τύπο. Έτσι γίνεται πάντα. Ο γνωστός μαλάκας την πληρώνει. Οι ανώνυμοι αναφέρονται ως οι «καημένοι» που τους έπληξε η κρίση.
Επίσης, μεγάλη κουβέντα γίνεται για το αν το τέλος της ΙΜΑΚΟ οφείλεται στο τέλος του «lifestyle». Πολύ διασκεδαστικό το βρίσκω. Αν η Ελευθεροτυπία, το ALTER, ο «Κόσμος του Επενδυτή» και δεν ξέρω εγώ τι άλλο που προηγήθηκε ήταν lifestyle, τότε είμαι πολύ χαρούμενος για την επιρροή που είχα. Δυστυχώς όμως αυτά είναι γελοιότητες κάποιων κομπλεξικών ανθρώπων οι οποίοι δεν ενδιαφέρθηκαν για το lifestyle που οι ίδιοι ζούσαν, αλλά αντιθέτως ενδιαφέρθηκαν για τον μαλάκα, τον παλιάνθρωπο «βλάχο» που ήρθε από το Βόλο και έφτιαξε ξαφνικά συγκρότημα Τύπου. Με τρώει το χέρι μου, αλλά δεν θα γράψω για το ποιοι έχουν Porsche και τις κυκλοφορούν. Ή τέλος πάντων ποιοι σας δουλεύουν ψιλό γαζί με πρόσκαιρες ηθικολογίες. Το σίγουρο είναι ότι το δαιμονοποημένο «lifestyle» δεν μπορούσε να συμμετάσχει στη διαπλοκή. Άντε το πολύ, πολύ να είχε πρώτο τραπέζι πίστα σε καμιά Βίσση και κανένα Ρουβά και να μην πλήρωνε τίποτα στο τέλος. Κι αυτό γιατί είτε το χάριζε ο καλλιτέχνης, είτε ο μαγαζάτορας που διαφημιζόταν δωρεάν στα έντυπα του εκάστοτε εκδότη. Δεν κάνει πολύ φθηνό για διαπλοκή; Βέβαια παρότι δημιούργησα τέσσερις ραδιοφωνικούς σταθμούς που παίζουν από βαριά λαϊκά μέχρι hip hop, συν, αν θυμάμαι καλά, 16 περιοδικά σαν και αυτά που έχει ο Λαμπράκης, ο Μπόμπολας, ο Λυμπέρης ή ο Φιλιππόπουλος, στο τέλος της μέρας ο υπεύθυνος της κατάστασης είμαι εγώ. Τι να πω. Ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος. Νιονιό εννοώ... 
Τον τελευταίο καιρό προσπάθησαν να εκποιήσω όσο, όσο -μέσα στην ανάγκη και την κρίση- περιουσιακά στοιχεία στα οποία ο νόμος μου επέβαλλε να πληρώσω το αντίτιμο απ’ ευθείας στους εργαζομένους. Δαπάνησα εκατοντάδες ώρες για να κλείσω συμφωνίες έτσι ώστε να καλυφθεί το προσωπικό -όλοι αυτοί που δούλεψα μαζί τους. Όχι μόνο με αποζημιώσεις, αλλά και με νέες δουλειές, νέες θέσεις εργασίας σε άλλα γκρουπ. Έχουν ήδη γραφτεί στον Τύπο τα περισσότερα. Δυστυχώς τα «κοράκια» πρόλαβαν δικαστικά να ανασχέσουν αυτές τις αποφάσεις. Έφτασαν στο σημείο να μπουκάρουν για να πάρουν ότι υπήρχε, κινητό και ακίνητο, μέσα στο μαγαζί αγνοώντας στην πραγματικότητα ότι οποιαδήποτε εκποίηση περιουσιακού στοιχείου της ΙΜΑΚΟ έπρεπε να πάει στους εργαζομένους και, αν περίσσευε κάτι, σε άλλους, μιας και έχω ικανοποιήσει πλήρως τις υποχρεώσεις της ΙΜΑΚΟ προς το δημόσιο. 
Αυτό που έχω να δηλώσω πια είναι ότι, έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση μέσα στην περιδίνηση της κρίσης, κατά βάση αισθάνομαι υπεύθυνος μόνο στους συνεργάτες μου. Τους ανθρώπους που δούλεψαν για να κρατήσουν την εταιρεία ζωντανή. Σε αυτούς που συμπαραστάθηκαν στις δυσκολότερες στιγμές της ΙΜΑΚΟ και έδωσαν ό,τι μπορούσαν για να μείνει το μαγαζί ανοιχτό. Οι εταιρείες Τύπου στηρίζονται στους ανθρώπους τους, όχι αναγκαστικά σε όλους αλλά στους περισσότερους από αυτούς. Έστω κι αν η ΙΜΑΚΟ, όπως και εγώ προσωπικά, έχει πέσει ουκ ολίγες φορές θύμα «συνεργατών» που επωφελήθηκαν τα μέγιστα -για να το πω ευγενικά. Όμως ακόμα και αυτό είναι αποκλειστικά δική μου ευθύνη. Δική μου αποτυχία. Το να θέλεις να είσαι δημιουργικός δεν σου επιτρέπει σε καμία περίπτωση σαν επιχειρηματία να αγνοήσεις το καθημερινό οικονομικό γίγνεσθαι. Ας πούμε οι φωτογραφήσεις που κόστιζαν 3,5 εκ. ευρώ το χρόνο κοστίζουν σήμερα 500.000 ευρώ! Δεν μπορώ να κατηγορήσω κανέναν για αυτό. Κανέναν πέρα από τον εαυτό μου. Πιστεύω ότι έκανα μια σειρά «ανακαλύψεων» που βοήθησαν πολύ κόσμο να μπει σε αυτή τη δουλειά, όμως, σε καμιά περίπτωση και δεν ζητάω από κανέναν να με συγχωρήσει για το ότι οικονομικά δεν τα κατάφερα, έστω κι αν η κρίση την οποία ζούμε θα φέρει σε αδιέξοδο το 70% των media στη χώρα μας. 
Εκείνο που θέλω να πω για να κλείσω αυτό το κείμενο είναι ότι θέλω να προσφέρω στους εργαζομένους οποιονδήποτε τίτλο περιοδικού μπορεί να πωληθεί και οποιοδήποτε κινητό ή ακίνητο στοιχείο το οποίο μπορεί να τους αποφέρει αποζημίωση για όλα όσα έχουν προσφέρει στην εταιρεία. Επίσης δηλώνω σε οποιοδήποτε τσογλάνι ισχυρίζεται ότι έχω λογαριασμούς στο εξωτερικό να το ψάξει, να το καταγγείλει και να το αναφέρει. Θα τον βοηθήσω να βρει την αλήθεια. Κουράστηκα να ακούω ψέματα και ασυναρτησίες.
Εγώ φαλίρισα προσωπικά. Δεν μου ανήκει τίποτα από αυτά που έχτισα έπειτα από 32 χρόνια δουλειάς. Ούτε σπίτια (ναι, μου τα παίρνουν), ούτε χρήματα. Δεν ψάχνω για κατανόηση γιατί ο Τύπος στην Ελλάδα έχει καταλήξει να είναι ανθρωποφαγικός. Αυτοί που χρωστάνε έξι μήνες στους εργαζομένους καταγγέλλουν αυτούς που χρωστάνε τρεις. Δεν έχω να απολογηθώ για τίποτα άλλο πέρα από το ότι λυπάμαι για το ότι δεν έχω καταφέρει μαζί με τα άλλα να ξεπληρώσω τους ανθρώπους που δούλευαν για μένα και πιστεύω ότι τα περιουσιακά στοιχεία της εταιρείας περισσεύουν για να γίνει αυτό. Δεν το χρωστάω μόνο σε αυτούς, αλλά και σε εμένα. Γιατί έμαθα ένα πράγμα από τον μακαρίτη τον πατέρα μου. Να είμαι αξιοπρεπής ακόμα και όταν όλοι θέλουν να με φάνε ζωντανό. Στη μνήμη του θα το παλέψω μέχρι τέλους.
Λένε συνήθως ότι δεν έχει σημασία αν πέσεις, σημασία έχει να μπορείς να ξανασηκωθείς. Ξέρω ότι αυτή είναι μια ωραία φράση, αλλά κομματάκι δύσκολη στην εφαρμογή της, ιδιαίτερα όταν ζεις σε καθεστώς κλινικής κατάθλιψης επί 12 μήνες. Όμως, αυτό είναι που θέλω να κάνω αυτή τη στιγμή αποζημιώνοντας όσους χάνουν από εμένα -χωρίς να σκέφτομαι αυτούς που μου έχουν κάνει τη ζημιά. Πλέον η μόνη δουλειά που έχω είναι αυτή της τηλεόρασης. Πριν βγω στον αέρα εδώ και 11 μήνες χτυπάω το κεφάλι μου στον τοίχο μέσα στο καμαρίνι και μετά βγαίνω έξω χαζογελώντας. Κάποιοι το εκλαμβάνουν ως σταρχιδισμό. Δεν έχουν ιδέα τι νιώθω. Βλέπω μάλιστα ότι θέλουν να μου κόψουν και αυτή τη δουλειά, το μοναδικό πλέον εισόδημα για την οικογένεια και τα παιδιά μου. Αγνοούν ότι τα έσοδα από τις εκπομπές μου στον ALPHA πήγαν όλα στην ΙΜΑΚΟ. Ελέγξιμο και αυτό για όποιον θέλει. 
Όμως, δεν μου αρέσει καθόλου αυτό το συγκινησιακό, κλαψομούνικο στυλ που θα έλεγαν και τα φιλαράκια μου. Δεν μου πάει και δεν το έκανα ποτέ. Ξέρω, θα ταλαιπωρηθώ για πολλά χρόνια, αλλά κάπου εδώ θα χρησιμοποιήσω τη χολιγουντιανή ατάκα ενός «λαϊκού» τύπου. «I’ll be back» έλεγε ο Άρνι, το ίδιο λέω και γω. Έτσι θέλω να πιστεύω. Μόνο που πια δεν θα είμαι τόσο αφελής...


Υ.Γ1: Για τον μαλάκα που έγραφε ότι έχω Bentley (σιγά μην έχω και ιδιωτικό αεροπλάνο), τι να πω... Ας έρθει να του τη χαρίσω. 
Υ.Γ2: Αν ευχαριστώ κάποιον σε αυτές τις δύσκολες ώρες είναι τη γυναίκα μου που κάθεται σαν βράχος δίπλα μου. Όλοι σου λένε στα κρίσιμα ότι η υγεία μετράει και το να είμαστε καλά. Βέβαια, όσοι ήταν στον Τιτανικό είχαν υγεία, τύχη δεν είχαν. Δεν γκρινιάζω, όμως, γιατί η ζωή μού φέρθηκε καλά. Μέχρι σήμερα... Άλλωστε, τι να πω εγώ όταν υπάρχουν πια πολλοί συνάνθρωποί μας που ζουν κάτω από το «μηδέν». Είναι η Ελλάδα του 2012. Κουράγιο...
Υ.Γ3: Πολύ διασκεδάζω με όλους αυτούς που για χρόνια δούλευαν στην ΙΜΑΚΟ, πληρωνόντουσαν πλουσιοπάροχα και φυσικά πριν από την ώρα τους και πλέον στάζουν χολή σε κάθε ευκαιρία. Είναι το καλύτερο μάθημα που μπορώ να πάρω για το μέλλον. Ειλικρινά τους ευχαριστώ.
Υ.Γ4: Πάτησα σχεδόν τα 60 αλλά επιμένω: Η ζωή είναι μικρή για να είναι θλιβερή. Θα τα ξαναπούμε..

Κ Α Τ Α Π Λ Η Κ Τ Ι Κ Ο !!!!

Η επιστολή του Μίκη στον Ελληνικό Λαό!

«Υπάρχει μια διεθνής συνωμοσία με στόχο την ολοκλήρωση της καταστροφής της χώρας μου. Ξεκίνησαν από το 1975 με στόχο τον νεοελληνικό πολιτισμό, συνέχισαν με την διαστροφή της νεότερης ιστορίας μας και της εθνικής μας ταυτότητας και τώρα προσπαθούν να μας εξαφανίσουν και βιολογικά με την ανεργία, την πείνα και την εξαθλίωση. Εάν ο ελληνικός λαός δεν ξεσηκωθεί σύσσωμος για να τους εμποδίσει, ο κίνδυνος για την εξαφάνιση της Ελλάδας είναι υπαρκτός. Εγώ την τοποθετώ μέσα στα δέκα επόμενα χρόνια. 
Από μας θα μείνει μόνο η μνήμη του πολιτισμού μας και των αγώνων μας για την ελευθερία. Ως το 2009 δεν υπήρχε σοβαρό οικονομικό πρόβλημα. Οι μεγάλες πληγές της οικονομίας μας ήταν οι υπερβολικές δαπάνες για την αγορά πολεμικού υλικού και η διαφθορά μιας μερίδας του πολιτικού και του οικονομικο-δημοσιογραφικού χώρου. Όμως και για τις δύο πληγές ήταν συνυπεύθυνοι και οι ξένοι. Όπως λ.χ. οι Γερμανοί, Γάλλοι, Άγγλοι και Αμερικανοί, που κέρδιζαν δισεκατομμύρια ευρώ σε βάρος του εθνικού μας πλούτου από την ετήσια πώληση πολεμικού υλικού. Αυτή η συνεχής αιμορραγία, μάς γονάτιζε και δεν μας επέτρεπε να προχωρήσουμε προς τα εμπρός, ενώ προσέφερε πλούτο στα ξένα έθνη.
Το ίδιο συνέβαινε και με το πρόβλημα της διαφθοράς. Λ.χ. η Γερμανική Siemens είχε ειδικό κλάδο για την εξαγορά Ελλήνων παραγόντων, προκειμένου να τοποθετήσει τα προϊόντα της στην ελληνική αγορά. Επομένως ο ελληνικός λαός υπήρξε θύμα αυτού του ληστρικού ντουέτου, Ελλήνων και Γερμανών, που πλούτιζαν σε βάρος του. Είναι φανερό ότι αυτές οι δύο μεγάλες πληγές θα μπορούσαν να αποφευχθούν εάν οι ηγεσίες των δύο φιλοαμερικανικών κομμάτων εξουσίας δεν είχαν διαβρωθεί από στοιχεία διεφθαρμένα, τα οποία για να καλύψουν τη διαρροή του πλούτου (που ήταν προϊόν της εργασίας του ελληνικού λαού) προς τα ταμεία των ξένων χωρών, κατέφευγαν στον υπέρμετρο δανεισμό, με αποτέλεσμα το δημόσιο χρέος να φτάσει στα 300 δισ. ευρώ, δηλαδή το 130% του ΑΕΠ (Ακαθάριστου Εθνικού Εισοδήματος).
Με την κομπίνα αυτή οι ξένοι που προανέφερα κέρδιζαν διπλά. Πρώτον από την πώληση των όπλων και των προϊόντων τους. Και δεύτερον από τους τόκους των χρημάτων που δάνειζαν στις κυβερνήσεις και όχι στον λαό. Γιατί όπως είδαμε, ο λαός ήταν το κύριο θύμα και στις δύο περιπτώσεις. Ένα παράδειγμα και μόνο θα σας πείσει. Οι τόκοι του δανείου του ενός δισ. δολλαρίων που έκανε ο Ανδρέας Παπανδρέου στα 1986 από μια μεγάλη ευρωπαϊκή χώρα, έφτασαν στα 54 δισ. ευρώ και ξεπληρώθηκαν τελικά το … 2010!
Ο κ. Γιούνγκερ εδήλωσε προ ενός έτους ότι είχε διαπιστώσει τη μεγάλη αιμορραγία των Ελλήνων από τις υπερβολικές (και αναγκαστικές) δαπάνες για την αγορά πολεμικού υλικού από Γερμανία και Γαλλία συγκεκριμένα. Και συμπέρανε ότι έτσι οι πωλητές μας οδηγούν σε βέβαιη καταστροφή. Όμως ομολογεί ότι δεν προέβη σε καμμιά ενέργεια, για να μη βλάψει τα συμφέροντα των φιλικών του χωρών! Στα 2008 υπήρξε η μεγάλη οικονομική κρίση στην Ευρώπη. Ήταν λοιπόν επόμενο να επηρεαστεί και η ελληνική οικονομία. Εν τούτοις το επίπεδο ζωής, αρκετά υψηλό, ώστε να έχουμε καταταγεί μεταξύ των 30 πλουσιότερων χωρών του κόσμου, έμεινε βασικά το ίδιο. Υπήρξε όμως άνοδος του δημοσίου χρέους.
Όμως το δημόσιο χρέος δεν οδηγεί αναγκαστικά σε οικονομική κρίση. Τα χρέη μεγάλων χωρών όπως λ.χ. οι ΗΠΑ και η Γερμανία υπολογίζονται σε τρισεκατομμύρια ευρώ. Το πρόβλημα είναι εάν υπάρχει οικονομική ανάπτυξη και παραγωγή. Τότε μπορεί κανείς να δανείζεται από τις μεγάλες Τράπεζες με επιτόκιο έως 5%, έως ότου περάσει η κρίση. Σ’ αυτή τη θέση ακριβώς βρισκόμασταν στα 2009, όταν έγινε η κυβερνητική αλλαγή τον Νοέμβριο και ανέλαβε πρωθυπουργός ο Γ. Παπανδρέου.
Για να κατανοηθεί τι σκέπτεται σήμερα ο ελληνικός λαός για την καταστροφική πολιτική του, παραθέτω δύο νούμερα: Στις εκλογές του 2009 το ΠΑΣΟΚ κέρδισε το 44% των ψήφων. Σήμερα τα γκάλοπ του δίνουν 6%. Ο κ. Παπανδρέου θα μπορούσε να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση (που όπως είπα αντανακλούσε την ευρωπαϊκή) με δάνεια από τις ξένες Τράπεζες και με το σύνηθες επιτόκιο δηλαδή κάτω από 5%. Εάν το έκανε αυτό, δεν θα υπήρχε για τη χώρα μας το παραμικρό πρόβλημα. Το αντίθετο μάλιστα θα συνέβαινε, γιατί βρισκόμασταν σε φάση οικονομικής ανάπτυξης κι έτσι ασφαλώς θα ανέβαινε το βιοτικό μας επίπεδο.
Όμως ο κ. Παπανδρέου είχε ήδη ξεκινήσει τη συνωμοσία του εναντίον του ελληνικού λαού από το καλοκαίρι του 2009, όταν συναντήθηκε κρυφά με τον Στρως Καν, με στόχο να οδηγηθεί η Ελλάδα κάτω από την ηγεμονία του ΔΝΤ. Η πληροφορία για τη συνάντηση αυτή δόθηκε στην δημοσιότητα από τον ίδιο τον πρώην Πρόεδρο του ΔΝΤ.
Για να φτάσουμε όμως έως εκεί, θα έπρεπε να παραμορφωθεί η πραγματική οικονομική κατάσταση στη χώρα μας, ώστε να φοβηθούν οι ξένες Τράπεζες και να ανεβάσουν τα επιτόκια δανεισμού σε απαγορευτικούς αριθμούς. Αυτή η επαχθής επιχείρηση ξεκίνησε με την ψεύτική εκτίναξη του Δημοσίου Ελλείμματος από το 9,2% στο 15%. Για την κακουργηματική αυτή πράξη ο Εισαγγελέας κ. Πεπόνης παρέπεμψε προ 20 ημερών στην Δικαιοσύνη τους κυρίους Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου (υπουργό των Οικονομικών).
Ακολούθησε η συστηματική εκστρατεία του κ. Παπανδρέου και του Υπουργού Οικονομικών στην Ευρώπη που διήρκεσε 5 μήνες, κατά την οποία προσπαθούσαν να πείσουν τους ξένους ότι η Ελλάδα είναι ένας Τιτανικός έτοιμος να βυθιστεί, ότι οι Έλληνες είναι διεφθαρμένοι, τεμπέληδες και επομένως ανίκανοι να αντιμετωπίσουν τις ανάγκες της χώρας. Σε κάθε τους δήλωση ανέβαιναν τα επιτόκια, ώστε να μην μπορούμε πια να δανειστούμε, οπότε η υπαγωγή μας στο ΔΝΤ και στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα να πάρει τον χαρακτήρα της σωτηρίας μας, ενώ στην πραγματικότητα υπήρξε η αρχή του θανάτου μας.
Τον Μάιο του 2010 υπεγράφη από έναν και μόνο Υπουργό το περίφημο Μνημόνιο, δηλαδή η πλήρης υποταγή μας στους δανειστές μας. Το ελληνικό δίκαιο σ’ αυτές τις περιπτώσεις απαιτεί την ψήφιση μιας τόσο σημαντικής συμφωνίας από τα τρία πέμπτα της Βουλής. Άρα στην ουσία το Μνημόνιο και η Τρόικα που σήμερα ουσιαστικά μας κυβερνούν. λειτουργούν παράνομα όχι μόνο για το ελληνικό αλλά και για το ευρωπαϊκό δίκαιο. Από τότε έως τώρα, εάν τα σκαλιά που οδηγούν στο θάνατό μας είναι είκοσι, έχουμε ήδη διανύσει πάνω από τα μισά. Φανταστείτε ότι με το Μνημόνιο αυτό παραχωρούμε στους ξένους την Εθνική μας Αυτοτέλεια και την Δημόσια περιουσία μας. Δηλαδή Λιμάνια, Αεροδρόμια, Οδικά δίκτυα, Ηλεκτρισμό, Ύδρευση, Υπόγειο και υποθαλάσσιο πλούτο κλπ. κλπ.
Κι ακόμα τα ιστορικά μας μνημεία όπως η Ακρόπολη, οι Δελφοί, η Ολυμπία, η Επίδαυρος κλπ. αφού έχουμε παραιτηθεί από όλες τις σχετικές ενστάσεις. Σταμάτησε η παραγωγή, ανέβηκε στο 18% η ανεργία, κλείσανε 80.000 καταστήματα, χιλιάδες βιοτεχνίες και εκατοντάδες βιομηχανίες. Συνολικά βάλανε λουκέτο 432.000 επιχειρήσεις. Δεκάδες χιλιάδες νέοι επιστήμονες εγκαταλείπουν τη χώρα, που βυθίζεται κάθε μέρα και πιο πολύ σε μεσαιωνικό σκότος. Χιλιάδες πρώην ευκατάστατοι πολίτες ψάχνουν στα σκουπίδια και κοιμούνται στο πεζοδρόμιο. Στο μεταξύ υποτίθεται ότι ζούμε χάρη στη μεγαλοψυχία των δανειστών μας, της Ευρώπης των Τραπεζών και του ΔΝΤ. Στην πραγματικότητα κάθε πακέτο με τα δεκάδες δισ. ευρώ με τα οποία χρεώνεται η Ελλάδα επιστρέφεται ολόκληρο από κει που έρχεται, ενώ εμείς φορτωνόμαστε νέους αβάσταχτους τόκους. Και επειδή υπάρχει η ανάγκη να διατηρηθεί το Κράτος, τα Νοσοκομεία και τα Σχολεία, η Τρόικα φορτώνει τα μεσαία και τα κατώτερα οικονομικά στρώματα της κοινωνίας με υπέρμετρους φόρους, που οδηγούν κατ’ ευθείαν στην πείνα. Γενικευμένη κατάσταση πείνας είχαμε στην αρχή της γερμανικής κατοχής το 1941 με 300.000 νεκρούς σε διάστημα έξι μηνών. Από τότε το φάσμα της πείνας ξανάρχεται στη συκοφαντημένη και δύστυχη χώρα μας. Αν σκεφθεί κανείς ότι η γερμανική κατοχή μας στοίχισε ένα εκατομμύριο νεκρούς και την ολοσχερή καταστροφή της χώρας μας, πώς είναι δυνατόν να δεχτούμε εμείς οι Έλληνες τις απειλές της κ. Μέρκελ και την πρόθεση των Γερμανών να μας επιβάλουν ένα νέο γκαουλάιτερ… Τη φορά αυτή με γραβάτα… 
Και για να αποδείξω πόσο πλούσια χώρα είναι η Ελλάδα και πόσο εργατικός και συνειδητοποιημένος Λαός είναι ο Έλληνας (συνείδηση του Χρέους προς την Ελευθερία και της αγάπης προς την πατρίδα) είναι η εποχή της Γερμανικής Κατοχής από το 1941 έως τον Οκτώβριο του 1944. Όταν τα SS και η πείνα σκότωσαν ένα εκατομμύριο πολίτες και η Βέρμαχτ κατέστρεφε συστηματικά την χώρα, έκλεβε την αγροτική παραγωγή και τον χρυσό από τις Τράπεζες, οι Έλληνες έσωσαν από την πείνα τον Λαό με τη δημιουργία του Κινήματος της Εθνικής Αλληλεγγύης και δημιούργησαν έναν παρτιζάνικο στρατό 100.000, που καθήλωσε στην χώρα μας 20 γερμανικές μεραρχίες. Συγχρόνως όχι μόνο κατόρθωσαν οι Έλληνες χάρη στην εργατικότητά τους, να επιζήσουν αλλά υπήρξε και μεγάλη ανάπτυξη της νεοελληνικής τέχνης μέσα στις συνθήκες κατοχής, ιδιαίτερα στους τομείς της λογοτεχνίας και της μουσικής. 
Η Ελλάδα επέλεξε την οδό της αυτοθυσίας για την ελευθερία και συγχρόνως της επιβίωσης. Και τότε μας χτύπησαν αναίτια κι εμείς απαντήσαμε με Αλληλεγγύη και Αντίσταση και επιζήσαμε. Το ίδιο ακριβώς κάνουμε και τώρα με τη βεβαιότητα ότι τελικός νικητής θα είναι ο ελληνικός λαός. Αυτό το μήνυμα στέλνω στην κ. Μέρκελ και στον κ. Σόϊμπλε δηλώνοντας ότι παραμένω πάντοτε φίλος του Γερμανικού Λαού και θαυμαστής της μεγάλης του συνεισφοράς στην Επιστήμη, τη Φιλοσοφία και την Τέχνη και ιδιαίτερα στη Μουσική! Και η καλλίτερη ίσως απόδειξη γι’ αυτό είναι ότι εμπιστεύθηκα το σύνολο του μουσικού μου έργου σε δύο Γερμανούς Εκδότες, τον Schott και το ν Breitkopf, που είναι από τους μεγαλύτερους εκδότες του κόσμου και η συνεργασία μου μαζί τους είναι άκρως φιλική. Μας απειλούν ότι θα μας εκδιώξουν από την Ευρώπη. Εάν η Ευρώπη δεν μας θέλει μια φορά, εμείς αυτή την Ευρώπη των Μέρκελ - Σαρκοζί δεν την θέλουμε δέκα φορές. 
Σήμερα Κυριακή 12 Φεβρουαρίου, ετοιμάζομαι να πάρω μέρος κι εγώ μαζί με τον Μανώλη Γλέζο, τον ήρωα που κατέβασε τη Σβάστικα από την Ακρόπολη δίνοντας έτσι το σινιάλο για το ξεκίνημα όχι μόνο της ελληνικής αλλά και της ευρωπαϊκής αντίστασης ενάντια στον Χίτλερ. Οι δρόμοι και οι πλατείες μας θα πλημμυρίσουν από εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες που θα διαδηλώνουν την οργή τους κατά της κυβέρνησης και της Τρόικα. Άκουσα χθες τον τραπεζίτη-Πρωθυπουργό στο διάγγελμά του προς τον Ελληνικό Λαό να λέει ότι «έχουμε φτάσει σχεδόν στο μηδέν». Ποιοι όμως μας έφτασαν μέσα σε δυο χρόνια στο ΜΗΔΕΝ;
Οι ίδιοι, που αντί να βρίσκονται στη φυλακή, εκβιάζουν τους βουλευτές να υπογράψουν Νέο Μνημόνιο χειρότερο από το πρώτο, που θα εφαρμοστεί από τους ίδιους ανθρώπους και τις ίδιες μεθόδους που μας οδήγησαν στο ΜΗΔΕΝ. Γιατί; Γιατί αυτό επιτάσσει το ΔΝΤ και το Γιούρο Γκρουπ εκβιάζοντάς μας ότι εάν δεν υπακούσουμε, θα οδηγηθούμε στην χρεοκοπία… Εδώ παίζεται το θέατρο του παραλόγου. Όλοι αυτοί οι κύκλοι που ουσιαστικά μας μισούν (ξένοι και Έλληνες) και που είναι οι μόνοι υπεύθυνοι για την δραματική κατάσταση στην οποία οδήγησαν τη χώρα, απειλούν, εκβιάζουν, με σκοπό να συνεχίσουν το καταστροφικό τους έργο, δηλαδή να μας πάνε κάτω από το ΜΗΔΕΝ, έως την οριστική μας εξαφάνιση. Έχουμε επιζήσει σε πολύ δύσκολες συνθήκες μέσα από τους αιώνες και είναι βέβαιο ότι αν μας οδηγήσουν με τη βία στο προτελευταίο σκαλοπάτι πριν από τον θάνατο, οι Έλληνες όχι μόνο θα επιζήσουν αλλά και θα αναγεννηθούν. Αυτή τη στιγμή έχω αφιερώσει όλες μου τις δυνάμεις στην προσπάθεια να ενωθεί δυναμικά ο ελληνικός λαός.
Προσπαθώ να τον πείσω ότι η Τρόικα και το ΔΝΤ δεν είναι μονόδρομος. Ότι υπάρχει άλλη λύση. Κι αυτή είναι να αλλάξουμε ριζικά την πορεία του έθνους μας και να στραφούμε προς την Ρωσία για οικονομική συνεργασία και για τη δημιουργία κοινοπραξιών που θα μας βοηθήσουν στην ανάδειξη του φυσικού πλούτου της χώρας με όρους που θα εξασφαλίζουν το εθνικό μας συμφέρον. Όσο για την Ευρώπη προτείνω να πάψουμε να αγοράζουμε πολεμικό υλικό από την Γερμανία και την Γαλλία.
Όπως θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν, ώστε η Γερμανία να εξοφλήσει τις πολεμικές αποζημιώσεις που μας οφείλει και που σήμερα μαζί με τους τόκους μπορεί να ανέρχονται στα 500 δισ. ευρώ. Η μοναδική δύναμη που μπορεί να πραγματοποιήσει αυτές τις επαναστατικές αλλαγές είναι ο ελληνικός λαός ενωμένος σε ένα τεράστιο Μέτωπο Αντίστασης και Αλληλεγγύης, ώστε να εκδιωχθεί η Τρόικα (ΔΝΤ και Ευρωπαϊκές Τράπεζες) από την χώρα. Ενώ παράλληλα θα πρέπει να θεωρηθούν ως μη γενόμενες όλες οι παράνομες ενέργειές τους (δάνεια, χρέη, τόκοι, φόροι, αγορές του Δημόσιου πλούτου). Φυσικά οι Έλληνες συνεργάτες τους που έχουν ήδη καταδικαστεί στη συνείδηση του λαού μας ως προδότες, θα πρέπει να τιμωρηθούν. Στον σκοπό αυτό (της ενότητας του Λαού σε ένα Μέτωπο) είμαι ολοκληρωτικά δοσμένος και πιστεύω ότι τελικά θα δικαιωθώ.
Πολέμησα με το όπλο στο χέρι ενάντια στην Χιτλερική κατοχή. Γνώρισα τα μπουντρούμια της Γκεστάπο. Καταδικάστηκα από τους Γερμανούς σε θάνατο και έζησα ως εκ θαύματος. Στα 1967 ίδρυσα το ΠΑΜ, την πρώτη αντιστασιακή οργάνωση κατά της στρατιωτικής χούντας. Πάλεψα στην παρανομία. Πιάστηκα και φυλακίστηκα στο «σφαγείο» της χουντικής Ασφάλειας. Τελικά και πάλι επέζησα. Σήμερα είμαι 87 ετών και είναι πολύ πιθανόν να μη ζήσω τη σωτηρία της αγαπημένης μου πατρίδας. Όμως θα πεθάνω με τη συνείδησή μου ήσυχη, γιατί εξακολουθώ να κάνω το Χρέος μου απέναντι στα ιδανικά της Ελευθερίας και του Δικαίου ως το τέλος»

Αφιερωμένο στις ..γυρατζούδες!!

ΠΟΙΟΙ ΚΡΥΒΟΝΤΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΟΥΣ..???

Ένας στους τρεις συλληφθέντες κουκουλοφόρους στα χθεσινά επεισόδια είναι ξένος! Σύμφωνα με ανακοίνωση της ΕΛ.ΑΣ. από τους 79 συνολικά συλληφθέντες οι 53 είναι Έλληνες και οι 26 αλλοδαποί! Η τεράστια αναλογία οδηγσεί στο συμπέρασμα ότι από τους 2.000 κουκουλοφόρους, περίπου οι μισοί (γιατί υπήρχαν μεγάλες ομάδες "αμιγώς" Ελλήνων στην περιοχή της Σταδίου, όπου έγιναν οι περισσότερες συλλήψεις) ήταν ξένοι!

Τριάντα εννέα δεν δήλωσαν επάγγελμα και μέσα σε αυτούς ήταν και οι ξένοι. Στην κατοχή των ξένων βράθηκαν μαχαίρια, χάρτες του κέντρου της Αθήνας, υλικό ασύρματης επικοινωνίας (από τις 4 το απόγευμα οι κουκουλοφόροι είχαν σταματήσιε να μιλάνε στα κινητά μεταξύ τους!).
Οι περισσότεροι ομολόγησαν ότι τους είχαν πλησιάσει "κάποιοι" και τους είχαν πει ότι θα γίνουν επεισόδια και θα είχαν την ευκαιρία να λεηλατήσουν τα μαγαζιά. Μάλιστα τους είχαν δώσει και προσημειωμένους χάρτες, αλλά και κουκούλες! Τις βόμβες μολότοφ τις έφτιαξαν μόνοι τους ή τους τις έδωσαν ομοεθνείς τους.

Σύμφωνα με τον τελικό απολογισμό των επεισοδίων: «Από τις επιθέσεις τραυματίσθηκαν συνολικά εκατόν εννέα αστυνομικοί. Επίσης κάηκαν τρεις υπηρεσιακές μηχανές και υπέστησαν φθορές άλλες είκοσι».

Επιπλέον σύμφωνα με πληροφορίες οι κουκουλοφόροι εκτόξευαν βόμβες μολότοφ με καρφιά, ναυτικές φωτοβολίδες, ενώ όπως αποδείχτηκε σκοπός τους ήταν η καταστροφή ιδιωτικών περιουσιών ώστε να αναγκάσουν την Αστυνομία να αποσύρει τις δυνάμεις της από κυβερνητικά κτίρια για να τα καταλάβουν με έφοδο και να τα πυρπολήσουν ολοκληρώνοντας ένα σκηνικό αποσταθεροποίησης της χώρας που ξεκίνησε το Δεκέμβριο του 2008.

Στις λεηλασίες συμμετείχαν χούλιγκαν και αλλοδαποί ενώ σημειώνεται ότι πολλοί από τους συμμετέχοντες έχουν εντοπιστεί στα γήπεδα να προκαλούν ταραχές. Όπως ανέφεραν πηγές η σφοδρότητα των συγκρούσεων ξεπερνά τα γεγονότα του Δεκεμβρίου του 2008.

ΠΑΟ... ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΞΟΧΙΚΟ ΣΟΥ!!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΕΡΝΕΣΤΟ!!

Σαν σήμερα, στις 9 Φεβρουαρίου του 1964, γεννήθηκε ο προπονητής του Ολυμπιακου, Ερνέστο Βαλβέρδε. Ο Ισπανός τεχνικός συμπλήρωσε 48 χρόνια ζωής, όντας στην 3η του σεζόν στον πάγκο των ερυθρολεύκων.

Ο Ερνέστο Βαλβέρδε γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Εξτρεμαδούρα, στην νοτιοδυτική Ισπανία και συγκεκριμένα στην πόλη Βιάνταρ Ντε Λα Βέρα. Σαν ποδοσφαιριστής αγωνίστηκε στις Αλαβές (1983-1985), Σεστάο (1985-86), Εσπανιόλ (1986-1988), Μπαρτσελόνα (1988-1990), Αθλέτικ Μπιλμπάο (1990-1996) και Μαγιόρκα (1996-97).

Σαν προπονητής εργάστηκε στις Αθλέτικ Μπιλμπάο (2003-2005), Εσπανιόλ (2006-2008), Ολυμπιακό (2008-09, 2010 έως και σήμερα), αλλά και στην Βιγιαρεάλ (2009-10). 

Του εύχόμαστε χρόνια πολλά, να τα εκατοστήσει, να είναι πάντα υγιής, να κατακτήσει  το νταμπλ στην Ελλάδα με τους ερυθρόλευκους , να πραγματοποιήσει με την ομάδα μία καλή πορεία στην Ευρώπη
και ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ

Ο Super 3 για την Θύρα 7.. (ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΜΠΡΑΒΟ!!)

Σε μία κίνηση που δύσκολα βλέπουμε από ελληνικές ομάδες προέβη ο σύνδεσμος φίλων του Άρη "Super 3", ο οποίος εξέδωσε ανακοίνωση με αφορμή τα 31 χρόνια από την τραγωδία της Θύρας 7 που κόστισε τη ζωή σε 21 συνανθρώπους μας.

Οι οπαδοί του Άρη σε ανακοίνωση τους έδειξαν το ανθρώπινο πρόσωπο τους.
Δείτε αναλυτικά την ανακοίνωση που ενώνει:

"Ημέρα μνήμης και περισυλλογής
8 Φεβρουαρίου 1981, η μέρα που 21 οπαδοί έφυγαν από το σπίτι τους και δεν γύρισαν ποτέ σ’ αυτό. Δεν έχει σημασία τι χρώμα κασκόλ φορούσαν ή για ποια ομάδα και ποιο σύνθημα τραγουδούσαν όταν έσβησε το χαμόγελο και έκλεισαν τα μάτια. Έφυγαν και δεν ξαναγύρισαν.
Σε μέρες σαν τη σημερινή, κάθε γνήσιος οπαδός αισθάνεται την υποχρέωση ν’ αφιερώσει δυο λόγια για αυτούς που κίνησαν να πάνε το μακρύ, δίχως επιστροφή αυτή τη φορά, ταξίδι. Οφείλει να θυμάται και να υπενθυμίζει σ’ όποιους εκούσια ή ακούσια το ξεχνούν ότι ο οπαδός είναι άνθρωπος. Οφείλει να θυμάται γνήσια κι όχι ξεστομίζοντας λόγια πολιτικάντικα, δακρύβρεχτα, ξύλινα, κενά περιεχομένου.
Ίσως πολλοί να μη μπορούν να καταλάβουν πώς γίνεται άνθρωποι που τους χωρίζουν τόσα πολλά, να στέκονται με περίσσεια ευλάβεια και σεβασμό απέναντι σε μέρες σαν τη σημερινή. Ένας οπαδός όμως μπορεί. Τους οπαδούς τους χωρίζουν πολλά. Από «απλά» πράγματα, όπως διαφορετικά σύμβολα και χρώματα, ως περισσότερο σύνθετα, όπως διαφορετικές διαδρομές και διαφορετικές συνήθειες και πρακτικές.
Τους ενώνει όμως ένα σημαντικό. Η αποδοχή και η κατανόηση του συναισθήματος που γεννάει και της επιρροής που ασκεί πάνω τους ένα σύμβολο και μια λέξη. Μόνο ένας οπαδός μπορεί να το κατανοήσει αυτό.
Μια πόρτα ενός γηπέδου που δεν άνοιξε, ένας οδηγός που εξουθενωμένος αποκοιμήθηκε, ένας κακοφτιαγμένος δρόμος που μετατράπηκε σε παγίδα θανάτου. Δυστυχώς βιώσαμε τέτοιες καταστάσεις που κόστισαν τη ζωή σε άτομα που - σαν όλους μας - ξεκίνησαν για να δουν και να βιώσουν αυτό που δίνει νόημα στη ζωή τους αλλά στο τέλος της ημέρας δεν επέστρεψαν στα σπίτια τους.
Για πολλούς μπορεί να έχει σημασία ο καταλογισμός ευθυνών (που σίγουρα θα πρέπει να αποδίδονται), για άλλους μπορεί να προέχει ο τζερτζελές της τηλεθέασης. Για εμάς έχει σημασία η μνήμη και η αποφυγή της λήθης. Γιατί εμείς είμαστε οπαδοί, που ακόμη και στις στιγμές ανείπωτης χαράς, η θλίψη είναι ακριβώς δίπλα μας και καραδοκεί.
«Κάφροι των γηπέδων» για πολλούς, «μιάσματα της κοινωνίας» για άλλους. Δεν δίνουμε την παραμικρή σημασία στις εύκολες ταμπέλες που μπαίνουν από μια κοινωνία που παράγει και προάγει πολιτικούς μειωμένων ικανοτήτων και βαθιών τσεπών. Εμείς είμαστε τόσο κάφροι όσο ακριβώς χρειάζεται για να δώσουμε το χέρι μας και να τραβήξουμε στη ζωή έναν οπαδό που θα είχε κασκόλ άλλης ομάδας στο λαιμό του.
 Όλοι αυτοί που χάθηκαν στην προσπάθεια τους να συμπαρασταθούν στις ομάδες τους, να νοιώσουν κομμάτι της, να ενώσουν τη φωνή τους με όλους τους άλλους «ομοίους» τους, αξίζουν τουλάχιστον την - έστω και προσωρινή - περισυλλογή μας.
 Αξίζουν να συνεχίσουμε να τους ακούμε και να τους βλέπουμε, αξίζουν να τους αναφέρουμε στις μαζώξεις μας, αξίζουν να τους ρίχνουμε μια ματιά στους αγώνες των ομάδων μας. Είναι εκεί, ψηλά, στο πάνω-πάνω διάζωμα του γηπέδου που αγωνίζεται κάθε φορά η ομάδα τους.
 Ευχόμαστε δύναμη και κουράγιο στους οπαδούς, να στηρίζουν αλλά και να στηρίζονται σε τέτοιες δύσκολες στιγμές..."

ΤΟ ΚΟΑΛΑ ΚΑΙ Ο ΜΠΑΦΟΣ..

ΕΝΑ ΚΟΑΛΑ ΚΑΘΟΤΑΝΕ ΣΕ ΕΝΑ ΔΕΝΤΡΟ ΚΑΙ ΚΑΠΝΙΖΕ  ΕΝΑ ΜΠΑΦΟ, ΟΤΑΝ ΜΙΑ ΣΑΥΡΙΤΣΑ ΠΕΡΑΣΕ ΑΠΟ ΚΑΤΩ, ΚΟΙΤΑΞΕ ΨΗΛΑ ΚΑΙ ΕΙΠΕ, «ΕÏ, ΚΟΑΛΑ! ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ;» ΤΟ ΚΟΑΛΑ ΕΙΠΕ, "ΚΑΠΝΙΖΩ ΕΝΑ ΜΠΑΦΟ, ANEBA NA KANEIΣ ΚΙ ΕΣΥ" ΚΙ ΕΤΣΙ Η ΣΑΥΡΙΤΣΑ ΣΚΑΡΦΑΛΩΣΕ ΚΑΙ ΚΑΘΗΣΕ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟ ΚΟΑΛΑ ΚΑΙ ΚΑΠΝΙΣΑΝ ΜΕΡΙΚΟΥΣ ΜΠΑΦΟΥΣ . ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΛΙΓΟ, Η ΣΑΥΡΙΤΣΑ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΤΗΣ ΞΕΡΑΘΗΚΕ ΚΑΙ ΘΑ ΠΑΕΙ ΝΑ ΠΙΕΙ ΝΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ. Η ΣΑΥΡΙΤΣΑ ΗΤΑΝ ΤΟΣΟ ΜΑΣΤΟΥΡΩΜΕΝΗ ΠΟΥ ΕΓΕΙΡΕ ΚΑΙ ΕΠΕΣΕ ΣΤΟ ΠΟΤΑΜΙ. ΕΝΑΣ ΚΡΟΚΟΔΕΙΛΟΣ ΤΗΝ ΕΙΔΕ ΚΑΙ ΚΟΛΥΜΠΗΣΕ ΔΙΠΛΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΒΟΗΘΗΣΕ ΝΑ ΒΓΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΝΕΡΟ. ΤΟΤΕ ΡΩΤΗΣΕ ΤΗΝ ΣΑΥΡΙΤΣΑ 'ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ;' Η ΣΑΥΡΙΤΣΑ ΕΙΠΕ ΣΤΟΝ ΚΡΟΚΟΔΕΙΛΟ ΟΤΙ ΚΑΘΟΤΑΝ ΜΕ ΤΟ ΚΟΑΛΑ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΔΕΝΤΡΟ, ΚΑΠΝΙΣΑΝ ΜΠΑΦΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΣΤΟΥΡΩΣΕ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΠΟΥ ΕΠΕΣΕ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΚΑΘΩΣ ΕΠΙΝΕ ΝΕΡΟ. O ΚΡΟΚΟΔΕΙΛΟΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕ ΟΤΙ ΘΑ ΠΑΕΙ ΝΑ ΔΕΙ ΚΙ'ΑΥΤΟΣ ΚΑΙ ΧΑΘΗΚΕ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ. ΒΡΗΚΕ ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΠΟΥ ΚΑΘΟΤΑΝ ΤΟ ΚΟΑΛΑ ΠΟΥ ΚΑΠΝΙΖΕ ΤΟΝ ΜΠΑΦΟ. O ΚΡΟΚΟΔΕΙΛΟΣ ΚΟΙΤΑΕΙ ΨΗΛΑ ΚΑΙ ΛΕΕΙ, «ΕÏ, ΕΣΥ!!!» KΑΙ ΤΟ ΚΟΑΛΑ ΚΟΙΤΑΕΙ ΚΑΤΩ ΚΑΙ ΛΕΕΙ, « Καλά μωρή Πουτάνα Σαύρα ΠΟΣΟ ΝΕΡΟ ΗΠΙΕΣ???»

NO COMMENT...

ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΟ ΣΟΥΒΛΙΣΜΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΠΑΣΧΑ..!!

Tο σουβλάκι της Λιβαδειάς είναι... νόστιμο!

Η Λιβαδειά φημίζεται για τα νοστιμότατα σουβλάκια της, κάτι που κατάλαβαν πολύ καλά στον Παναθηναϊκό το Σάββατο (4/2), όταν και επισκέφθηκαν την πόλη για την αναμέτρηση με τον Λεβαδειακό, όπου οι γηπεδούχοι τους κέρασαν ένα αλλά... χορταστικό καλαμάκι.

Η Βοιωτία είναι ένα πολύ όμορφο μέρος της ελληνικής γης. Προσφέρετε για διήμερες "δραπετεύσεις", ειδικά τα Σαββατοκύριακα. Η Λιβαδειά μάλιστα φημίζεται για τα νοστιμότατα σουβλάκια της, ένα γεγονός που είναι υπέρ αρκετό για να σε κάνει να την επισκεφτείς.

Για του λόγου το αληθές, μπορεί όποιος θέλει να ρωτήσει την ομάδα και τους οπαδούς του Παναθηναϊκού που βρέθηκαν το Σάββατο (4/2) στην πόλη για την αναμέτρηση τους με τον τοπικό Λεβαδειακό. Η φιλοξενία που έτυχαν ήταν υποδειγματική, καθώς οι γηπεδούχοι τους κέρασαν ένα αλλά πολύ... χορταστικό καλαμάκι από ζουμερό, καθαρό κρέας.

Οι πληροφορίες θέλουν το συγκεκριμένο σουβλάκι να προέρχεται από το φημισμένο ψητοπωλείο "Μελισσάς, ο εραστής του κρέατος", με τον μύθο να λέει πως όλα του τα προϊόντα είναι διαλεχτά και γλυκά σαν παστέλι. "Κρέας που λιώνει στο στόμα σαν λουκούμι", είναι μια έκφραση που χρησιμοποιούν συχνά στη Λιβαδειά...

Υπήρξε βέβαια και μια "παραφωνία" στην όλη ιστορία, προερχόμενη από τον προπονητή του Παναθηναϊκού, Ζεσουάλδο Φερέιρα, που μάλλον δεν του άρεσε το σουβλάκι, καθώς στο πούλμαν της ομάδας του παραπονιόταν πως το κρέας ήταν χοντρό και σκληρό με αποτέλεσμα να μην μπορεί να το καταπιεί εύκολα και να του κάτσει στον λαιμό.

Οι παίκτες του "τριφυλλιού" ωστόσο, δεν συμφώνησαν με τον Πορτογάλο τεχνικό και σε μεταξύ τους πηγαδάκια τόνιζαν πόσο πολύ τους άρεσε το "κέρασμα". Μάλιστα ζητούσαν από τον Φερέιρα να τους αφήσει να πάρουν σουβλάκια και για τον δρόμο, αλλά εκείνος δεν το συζητούσε καν!

"Αν συνεχίσουμε έτσι δεν παίρνουμε τίποτα", τους έλεγε ο Πορτογάλος.

Λάθος φίλε Ζεσουάλδο. Κάτι θα πάρετε, όπως συνήθως. Αλλά δεν ξέρουμε αν θα σας αρέσει...

Δείτε σε βίντεο το νόστιμο σουβλάκι της Λιβαδειάς: